آمار آتش سوزی
حریق یکی از قدیمی‌ترین بلایایی است که همواره تلفات وسیع انسانی یا خسارات بالای مالی و حتی صدمات جبران ناپذیر فرهنگی به ابنیه و اشیا را در بر داشته است. به طور مثال در سال 1750 ده هزار خانه در قسطنطنیه در آتش سوخت. بر اساس آمار مدیریت حریق آمریکا در سال 2004 میلادی شاخص تعداد حریق 5280 فقره به ازای یک میلیون نفر جمعیت بوده است. که در طی این سال شاخص صدمات انسانی منجر به مرگ 13.3 در میلیون بوده است و در تاریخ اخیر ایران آتش سوزی جلفا در سال 1355 یک میلیارد تومان خسارت بر جای گذاشت.
طبق برسی‌های انجام شده از نتایج امار سازمان‌های آتش نشانی در ایران در دهه 70 شمسی هر سال 600 تا 900 مورد اتش سوزی در شهر‌های کشور به ازای هر یک میلیون نفر جمعین ثبت شده است. هر چند در ایران در 20 سال اخیر توسط ارتقا سطح ایمنی در برابرحریق قابل توجه بوده است لیکن گسترش صنایع نفت، گاز و پتروشیمی و صنایع وابسته و پایین دستی آن در ابران در دهه 1380 و ادامه ان در دهه 1390 می‌تواند یکی از کانون‌های مستعد آتش سوزی صنعتی باشد و در سال‌های 85 تا 90 اخبار ناگواری از حوادث انفجار و حریق صنعتی گزارش شده است که نگران کننده است.
لزوم سیستم‌های اعلام حریق
حوادثی از قبیل آتش سوزی همواره نیاز به تمهیداتی دارند که پیش از وقوع حادثه، افراد را از وجود خطر با خبر سازند. نصب سیستم اعلام حریق یکی از اقدامات بسیار مهم برای جلوگیری از رخداد هرگونه خسارت‌های مالی و جانی احتمالی پیش از بد‌تر شدن اوضاع است.
در بسیاری از موارد به واسطه اجرای سیستم‌های اعلام حریق مناسب با حساسیت کافی، ساختمان‌ها به موقع تخلیه شده و خسارت‌ها حداقل می‌شوند. به طور کلی سیستم اعلام حریق، به مجموعه‌ای از قطعات الکترونیکی گفته می‌شود که وظیفه آن آشکارسازی حریق در اماکن مختلف است. برای تشخیص اتش سوزی از محصولات سه گانه آن یعنی دود، حرارت و شعله استفاده می‌شود.
این سیستم‌ها هم در طی زمان دچار خرابی و یا از کارافتادگی می‌شوند که نیاز به تعمیر و سرویس دارند تا بهترین عملکرد را داشته باشند و کارایی مفیدی داشته باشند و دارای گواهینامه‌هایی از مراکز معتبر باشند.
